Heupdysplasie (HD) is een ongeneeslijke heupaandoening bij honden, veroorzaakt door erfelijkheid en/of overbelasting. het kan ook ontstaan door het milieu waar de hond in leeft en verkeerde voeding (te zwaar in gewicht). Iets wat zoveel mogelijk voorkomen moet worden. Mocht dit gewrichtsprobleem je hond treffen, dan kan in veel gevallen therapie op maat toch nog levenskwaliteit bieden. 

Wat is heupdysplasie?

Heupdysplasie is een misvorming van het heupgewricht bij honden. Bij HD past de ronde kop van het dijbeen niet goed in de kom van het bekken. De verbinding tussen de twee botten is hierdoor niet sterk genoeg. Simpel gezegd; het heupgewricht sluit niet goed aan en zit bij HD te los. Hierdoor schuren de kraakbeenoppervlakken van de twee botten bij elke stap tegen elkaar en slijten ze af. Met als gevolg dat er blijvende schade optreedt aan het gewrichtskraakbeen, de zogenoemde artrose. Artrose veroorzaakt een pijnlijke ontsteking die het gewrichtskraakbeen van je hond weer verder zal beschadigen.

Hoe ernstig de gevolgen van heupdysplasie zijn voor honden, is zeer uiteenlopend. Vaak zie je wel een verslechtering naarmate de hond langer kampt met HD. Toch zijn er honden die ondanks de aandoening met minimale therapie zo goed als symptoom loos door het leven gaan, dieren die een leven lang intensief behandeld moeten worden en honden die alleen geholpen kunnen worden met een kunstheupgewricht.

Kenmerken heupartrose

Vaak wordt HD alleen gedetecteerd bij volwassen honden die al pijnlijke heupartrose hebben ontwikkeld. Aangetaste viervoeters vertonen de volgende symptomen:

• Het zetten van kortere stappen;
• Kreupelheid;
• Een huppelende gang wanneer ze sneller bewegen,
• Sommige beweging zoals traplopen of springen gaan moeizaam, zijn pijnlijk of kan de hond helemaal niet meer uitvoeren.

Röntgenfoto’s

Wordt HD vermoed? Dan zal de dierenarts dezelfde röntgenfoto’s maken die zijn voorgeschreven voor fokhonden. Op de beelden kan hij zien of er daadwerkelijk sprake is van heupdysplasie bij de hond en welke veranderingen er zijn opgetreden in de aangetaste gewrichten en de betrokken botten. Het is soms verbazingwekkend hoe een hond ondanks ernstige gewrichtsveranderingen op zijn röntgenfoto’s nauwelijks pijn lijkt te hebben, terwijl een ander dier aanzienlijk ongemak en pijn heeft met veel minder schade.

Tips om gewrichtsproblemen zoveel mogelijk te voorkomen

Heupdysplasie is niet altijd te voorkomen. Toch kun je als baasje er wel alles aan doen om overbelasting van gewrichten bij je hond zoveel mogelijk te voorkomen:

• Houd je bij een puppy aan de voorgeschreven maximale wandeltijd.
• Bouw bij volwassen honden sporten en langere wandelingen stapsgewijs op.
• Voorkom overgewicht bij je hond met voldoende beweging, de juiste porties voer en verantwoorde snacks die je met mate geeft;
• Voedingssupplementen zoals omega 3-vetzuren of kraakbeenbeschermers kunnen de symptomen van artrose helpen verlichten. Vraag wel eerst advies aan een dierenarts voordat je deze aan je hond geeft.
• Wacht niet af wanneer je hond een blessure oploopt, contacteer de dierenarts en laat hem de situatie beoordelen.

ELLEBOOGDYSPLASIE

Elleboogdysplasie (ED) is een ontwikkelingsstoornis van met name het kraakbeen in de gewrichten. Het kan erfelijk zijn, maar omgevingsfactoren dragen vaak ook bij aan het ontstaan van deze aandoening. Sommige honden kunnen op jonge leeftijd al ernstige problemen ondervinden door ED. Bij andere honden leiden ernstige misvormingen in het gewricht pas op latere leeftijd tot kreupelheid. Om echt te kunnen zien of je hond ED heeft, zijn (digitale) röntgenfoto’s van zijn gewrichten nodig. Het ED-onderzoek richt zich op vier verschillende aandoeningen van het ellebooggewricht. Al deze aandoeningen kunnen leiden tot misvormingen in het gewricht en kreupelheid. Het aantal te maken röntgenfoto’s verschilt per ras. Internationaal komen beoordelaars samen om te zorgen dat alle landen op gelijke manier de ellebogen beoordelen

beoordelen van de ed-foto’s

We spreken over ED als een van de volgende aandoeningen in een ellebooggewricht aanwezig is:

• OCD (Osteochondritis dissecans): het loslaten van een stukje kraakbeen van de bovenarm.
• LPC (Los processus coronoïdeus): het loslaten van een stukje bot van de ellepijp.
• LPA :Als uw hond last heeft van een LPA (los processus anconeus) is de uitstulping van de ellepijp die met het opperarmbeen scharniert afgebroken. Het processus anconeus ontstaat uit een stukje kraakbeen en groeit in de eerste vijf maanden van een hondenleven uit tot bot, om zo voor een stevige verbinding in het gewricht te zorgen.

  Door een groeistoornis of beschadiging (bijvoorbeeld na een aanrijding) kan de uitstulping afbreken.

• Incongruentie: een niet goed "passend" gewricht door een te lange of te korte ellepijp ten opzichte van het spaakbeen.